Standardowa procedura odlotu (SID)

Często pilot otrzymując zgodę na lot lub na start jest informowany przez ATC o szczególnych wymaganiach dotyczących startu. Najczęściej jest to wskazanie kierunku (zwykle w osi pasa), wysokości do której należy wznosić, a także częstotliwości kolejnej stacji ATC. Większość z tych informacji jest publikowana w dokumentach lotniska. Należy się spodziewać takich poleceń szczególnie, jeśli nie istnieje procedura SID dla lotniska. W przypadku procedury SID, zwykle kontroler wymaga od nas jej wykonania.

Dlatego przygotowując się do odlotu należy poznać procedury obowiązujące na lotnisku. Ich wykonywanie obowiązuje również w sytuacjach, gdy nie ma kontroli (Unicom).

Pamiętaj, że generalną zasadą po starcie jest wznoszenie w osi pasa do wysokości, na której bezpiecznie można wykonać skręt. Nigdy nie skręcaj dużą maszyną zaraz po oderwaniu się od pasa. Sprawdź, na jakiej wysokości możesz bezpiecznie wykonać zakręt.

SID

Procedurę odlotu (SID) omówimy na przykładzie warszawskiego lotniska i pasa 29. Ta procedura jest wykorzystywana bardzo często w lotach Warszawa - Kraków oraz innych w kierunku południowym.

Objaśnienia do mapy

Kliknij w rysunek, aby zobaczyć mapę w pełnym rozmiarze

  1. To jest procedura SID dla lotniska EPWA, dla pasa 29. Każdy pas może posiadać odrębne procedury. W tym przykładzie omawiamy procedurę EVINA2G. Nazwa procedury jest tworzona z 3 elementów: nazwy ostatniego punktu procedury, numeru wersji procedury oraz litery przypisanej do pasa startowego.
  2. Deklinacja magnetyczna. Obok wartości jest podany rok. Niestety w FS zakodowane są wariacje z ok. 2004 roku. Obecne na mapach są zatem nieaktualne, co może być utrudnieniem podczas klasycznej nawigacji w lotach VFR.
  3. Szczegółowe zasady wykonywania procedury:
    - Do 3000ft klasyczna nawigacja (żadne tam FMC)
    - Procedura jest przewidziana dla maszyn certyfikowanych do P-RNAV, jakkolwiek możliwe jest wykonanie maszynami B-RNAV. W praktyce możliwe jest wykonanie tej procedury w oparciu o radiopomoce OKC i KRN
    - W przypadku maszyny nie certyfikowanej do P-RNAV, należy do zgłosić do ATC.
    - Jeśli jest ATC, przygotuj się na duże skróty
    - Ograniczenie prędkości do 200kt przy pierwszym zakręcie. Potem 250kt
    - Ograniczenie wznoszenia do wysokości 6000ft AMSL - bez zgody ATC nie wolno wznosić wyżej. W przypadku braku kontroli, oczywiście samodzielnie musisz sprawdzić, czy dalsze wznoszenie nie spowoduje kolizji.
    - Jeśli nie maszyna nie jest w stanie wykonać procedury (np. osiągnąć odpowiedni poziom lotu), należy to zgłosić jeszcze przed uruchomieniem silników.
  4.  Informacja o miarach stosowanych na mapie. Liczby w metrach/kilometrach a w nawiasach w stopach/milach morskich. Kierunki podawane jako magnetyczne.
  5. Najniższa wysokość bezwzględna jaka może być stosowana, która zapewnia minimalne przewyższenie nad przeszkodami wynoszące 300 m (1000 ft) nad wszystkimi obiektami znajdującymi się na wycinku koła o promieniu 46 km (25 NM), wychodzącym od pomocy radionawigacyjnej "obsługującej" dane podejście.
  6. AMA - Area Minimum Altitude - minimale poziomy lotu dla lotów IFR, które zapewniają minimalne wymagane przewyższenie nad przeszkodami w danym sektorze (poza drogami lotniczymi i trasami ATS)
  7. Wysokość przejściowa - Transition Altitude (TA) - Wysokość, na której dokonujesz przestawienia wysokościomierza z podanego na lotnisku ciśnienia QNH lub QFE na standardowe (QNE) 1013hPa
  8. OKC (113.45) będzie niezbędne przy tej procedurze. Pamiętaj, że do 2011 roku funkcjonowało OKE (113.40). Możliwe, że Twoja wersja FS nie ma jeszcze OKC. W takim przypadku korzystaj z OKE.  Ustaw radiopomoc na NAV1 i ustal kurs 261°. Natomiast heading ustaw w linii pasa.
    (8a) Podano również informacje o pomocy KRN, która może się przydać w trakcie wykonywania procedury, jeśli nei mamy FMC lub ulegnie on awarii. Można KRN ustawić na NAV2.
  9. Po starcie trzeba pamiętać o wielu sprawach. Po pierwsze, zakręt w lewo rozpoczniesz po minięciu wysokości 1000ft.
  10. Następnie przechwycisz radial 261 z OKC (dlatego wcześniej trzeba go było ustawić, nie będzie czasu po starcie). Po przechwyceniu w większości maszyn będzie można już włączyć autopilota. Wcześniejsze włączenie mogłoby spowodować nieprawidłowe wykonanie procedury.
  11. Punkt WA701 należy minąć na wysokości min. 3000ft. Jeśli nie masz FMC, to łatwo wyznaczysz pozycję WA701 dzięki informacji, że znajduje się on 8,6nm od OKC na radialu 261 (patrz: strzałka obok WA701). Następnie skręcamy w lewo prosto na KRN (EVDEX).
    (11a) Również przy NIPUS jest limit wysokości - tu powinniśmy być już co najmniej na FL160.
  12. Odległości między punktami w km i nm, kurs magnetyczny i rzeczywisty są podane obok każdego odcinka.

Gdy miniesz KRN, lecisz dalej radialem 180 i wznosisz zgodnie z poleceniami ATC.